Μας ήρθαν άλλοι απ’ αυτούς που περιμέναμε
που `χαν αλλιώτικα φερσίματα και τρόπους
και στης γιορτής μας το τρελό το παραλήρημα
για τους δικούς μας τους επήραμε ανθρώπους.

Και με υποσχέσεις μας εστείλανε στα σπίτια μας
δεν είχε τίποτα η ζωή να φοβηθούμε
και όπως το `χαμε από παλιά συνήθεια μας
τα ιδία όνειρα στον ύπνο μας να δούμε.

Σαν προσκοπάκια της τρελής χαράς
προς την οδό της συμφοράς.

Μας είπαν τόσα που από χαρά δακρύσαμε
που ήταν όλα πλουμισμένα με ψιμύθια
κι έτσι το ψέμα τους δεν το αναγνωρίσαμε
γιατί `τανε μασκαρεμένο σαν αλήθεια.

Δεν `δωσαν τίποτα απ’ αυτά που μας ετάξανε
και στις δουλειές μας εγυρίσαμε και πάλι
και στο εξής και δια παντός αποφασίσανε
με το δικό τους να σκεφτόμαστε κεφάλι.