Αυτοί που αγαπήσανε
χωρίς ν’ αγαπηθούμε
με το μαράζι του έρωτα
κοιμούνται και ξυπνούνε.

Φως ιλαρό κι ανέσπερο
μέσα τους δε σταλάζει
η νύχτα ειν’ αξημέρωτη
κι η μέρα δεν βραδιάζει.

Έχουν ψυχή ανειρήνευτη
πάντα τρικυμισμένη
όλο ψυχανεμίζονται
κι όλο είναι αλλοπαρμένοι.

Αυτοί οι αλαφροΐσκιωτοι
με τα θλιμμένα μάτια
έχουν μια παιδική ψυχή
και όνειρα κομμάτια.