Έχει τα γλέντια του ο φτωχός και ο πλούσιος τα φράγκα
τοκίζει ο πρώτος στη ζωή και ο δεύτερος στη μπάνκα.

Στης καρδούλας του την πίστα με τον Διόνυσο γιορτάζει
με τον Μαμωνά ο πλούσιος ξάγρυπνος βρικολακιάζει.

Δε θέλει χρήματα η ψυχή, για ν’ αρχίσει να χορεύει
όπου ο πλούσιος δε χωρά του φτωχού του περισσεύει.

Παραμυθιάζεται ο φτωχός κι απ’ τις γκίνιες καβατζάρει
κάλτσες γεμίζει ο πλούσιος, στα θυμαράκια να τις πάρει.

Ζητάμε ότι ζητάς κι εσύ, ζητάς ότι ζητάμε
να βρούμε μια αδελφή ψυχή πάνω της ακουμπάμε.

Έρωτας γλέντι και χορός έχουν πέραση εδώ κάτω
φλώροι και ξενέρωτοι θ’ απομείνουνε στο πάτο.

Η φτώχεια θέλει έξω ντέρτια και το κάστανο κρασάκι
κι όσοι μπήκαν στο νόημα τους τρατάρω ζεïμπεκάκι.

Όποιος δε θέλει όταν μπορεί δε θα το μπορεί όταν θέλει
αυτό μου το `πε ο μπαγλαμάς και του μπουζουκιού το τέλι.

Δε φτουράνε τα λεφτά στις ψυχής μας το γιορτάσι
μπες κι εσύ στην συντροφιά μας αδελφέ μας και καρντάσι.

Αμάρτημα δεν είναι η φτώχια κι εμείς την ενταγιαντούμε
κι ας έρθει ο χάρος να μας βρει την ώρα που γλεντούμε.