Πως είναι δυνατόν, πως είναι δυνατόν
έναν αλήτη εσύ να με προσέχεις.
Πως είναι δυνατόν, πως είναι δυνατόν
αφού το ξέρω ψυχή δεν έχεις.

Εχθές το βράδυ που περνούσες βιαστική
ντυμένη μέσα στο βελούδινο παλτό σου
ένα αλήτη δεν πρόσεξες πιο κει
που ζητιάνευε ένα χαμόγελο σου.

Πως είναι δυνατόν, πως είναι δυνατόν
έναν αλήτη εσύ να με προσέχεις.
Πως είναι δυνατόν, πως είναι δυνατόν
αφού το ξέρω ψυχή δεν έχεις.

Έτρεχες, θα `χες ραντεβού με τη χαρά
κι εγώ σκουπίδι στης ζωής μέσα το ρέμα
και στον αλήτη π’ αγαπούσες μια φορά
δεν καταδέχτηκες να ρίξεις ένα βλέμμα.

Πως είναι δυνατόν, πως είναι δυνατόν
έναν αλήτη εσύ να με προσέχεις.
Πως είναι δυνατόν, πως είναι δυνατόν
αφού το ξέρω ψυχή δεν έχεις.