Φεύγει πάντα η εβδομάδα βιαστική
βγαίνω Σάββατο, αράζω Κυριακή,
όλα είναι όπως τα άφησες εδώ
κι ότι σε ενοχλούσε εξακολουθώ,
άδικα νόμιζες αν μετακόμιζες
πως θα βουλιάξω μες τον παραλογισμό.

Έχω δύναμη πολύ που δεν είχες φανταστεί
κάτω με έριξες, μα τώρα είμαι εντάξει.
Έχω δύναμη πολύ κι ότι με ταλαιπωρεί
βρίσκει τον τρόπο η καρδιά να το διαγράψει.

Οι δικές σου θεωρίες
την ζωή μου πια δεν αφορούν,
οι δικές σου θεωρίες
άλλο θύμα ψάχνουνε να βρουν.

Είμαι πάντα ακατάστατη πολύ
ξενυχτάω και κοιμάμαι το πρωί,
όλα είναι όπως τα άφησες παλιά
οι συνήθειες, οι φίλοι και η δουλειά,
άδικα νόμιζες πως θα καθόριζες
την διάθεση μου αν θα φύγεις μακριά.

Έχω δύναμη πολύ που δεν είχες φανταστεί
κάτω με έριξες, μα τώρα είμαι εντάξει.
Έχω δύναμη πολύ κι ότι με ταλαιπωρεί
βρίσκει τον τρόπο η καρδιά να το διαγράψει.

Οι δικές σου θεωρίες
την ζωή μου πια δεν αφορούν,
οι δικές σου θεωρίες
άλλο θύμα ψάχνουνε να βρουν.