Θα το παλέψω κοπελιά, το φοβερό μαντάτο,
του χωρισμού σου το θεριό, να μη με βάλει κάτω.

Κ’ ήντα πως σ’ αγαπά η καρδιά, και την-έ κατευθύνεις,
δεν είσ’ αυτή που γύρευα, ούτε ποτέ θα γίνεις.