Βαθύ ποτάμι ο χώρισμός ή που θα τον περάσεις
ή θα σταθείς αμοναχός στην όχθη να γεράσεις.

Ω σιγανέ μου ποταμέ νερό κανακεμένο
ποτέ μου δεν παντρεύομαι μόνο θα σ’ ανημένω.

Δροσοσταλίδα να μου `νε άγριολούλουδο μου
να τον περνώ στα φύλλα σου απάνω η τον καιρό μου.

Έσβησε αέρας το κερί που κράτουνα στην χέρα
κι είναι για μένα η ζωή σκοτίδι νύχτα μέρα.

Όλος ο κόσμος θάλασσα κι εσύ είσαι τ’ ακρογιάλι
ανάθεμα σας κύματα ένα να μην βγάλει.