Αχ ουρανέ μη με μαλώνεις
που `χω κρύψει μιαν ευχή
και `συ μέρα που μερώνεις
άσε με να κάνω αρχή.

Της αγάπης τα τραγούδια
σώπασαν από καιρό
κι η ζωή μου σαν αλήτης
έχασε τον γυρισμό.

Και τον δρόμο που διαβαίνω
δεν τον ήθελα ποτέ
κι έχω μάθει να σωπαίνω
μα η ψυχή δεν κρύβεται.

Κάθε μέρα που περνάει
πίσω πια δεν έρχεται
και τα όνειρα που φεύγουν
τη χαρά δε γεύονται.

Μα ο κόσμος δεν τελειώνει
στη δική μας γειτονιά
πάντα η χαρά κι η λύπη
περπατούσαν αγκαλιά.