Με καταδίκασες εσένα ν’ αγαπήσω
δώρα δεν έχω κουράγιο να σ’ αφήσω
με καταδίκασες για σένα να υπάρχω
εσύ είσαι ότι είχα, έχω και θα έχω.

Καταδίκη είσαι κι αμαρτία
ως εσένα δεν αγάπησα κανένα.
Καταδίκη είσαι και τιμή μου
τώρα εσύ ορίζεις μόνο τη ζωή μου.

Με καταδίκασες να είσαι το μισό μου
να σ’ αγαπήσω σαν το δεύτερο εγώ μου
με καταδίκασες στα αιώνια τα δεσμά σου
ν’ αφήσω τώρα δεν μπορώ την αγκαλιά σου.

Καταδίκη είσαι κι αμαρτία
ως εσένα δεν αγάπησα κανένα.
Καταδίκη είσαι και τιμή μου
τώρα εσύ ορίζεις μόνο τη ζωή μου.