Όσο κι αν με βασανίζεις και με τυραννάς
και φαρμάκια με ποτίζεις και δε με πονάς,
όλα τα ξεχνώ μες στην αγκαλιά σου
σαν με μεθάς αγάπη μου με τα γλυκά φιλιά σου.

Αχ, στην ζωή χωρίς εσένα
για να ζήσω δεν μπορώ
κι όταν είμαι μακριά σου
αχ, υποφέρω και πονώ.

Θέλω πάντοτε να πίνω
απ’ το ποτήρι σου
και ας κλάψω
για χατήρι σου.

Όταν με φιλάς κι όταν με χαϊδεύεις
όσοι καημοί με τυραννούνε
συ μου τους γιατρεύεις.

Αχ, στην ζωή χωρίς εσένα
για να ζήσω δεν μπορώ
κι όταν είμαι μακριά σου
αχ, υποφέρω και πονώ.