Βραδάκι όπως κάθομαι και χάνομαι στ’ αστέρια
Βουτιά κάνει το βλέμμα μου και πλέει στο Λιβυκό
Το δίχτυ ρίχνω στην καρδιά και πιάνω καλοκαίρια
Με την παρέα πίνουμε ρακί στον Αλμυρό.

Με λέξεις βάφω το χαρτί και βγαίνω στο μπαλκόνι
Τα βράχια κι οι ευκάλυπτοι ροδίζουν στη στιγμή
Πετάω μ΄αερόστατο κι ο αέρας δυναμώνει
Εικόνες που πεθύμησα σκορπίζουν την αυγή.

Στέλνω εργόχειρο στα μέσα του Δεκέμβρη
Νότες υφαίνω στου μυαλού τον αργαλειό
Με χαιρετίσματα θα λιώσω εγώ το χιόνι
Σαν φτάσει η Άνοιξη να ξέρεις πως θα΄ρθω.

Νησί μου δε σε χόρτασα κοντά σου επιστρέφω
Φαράγγια κι όρη απότομα στη γη σου περπατώ
Κρατάω αγριοπερίστερα κι εσύ αν θέλεις νιώσε
Εκτός απ’ τ’ άλλα μάτια μου λαχτάρησα ουρανό.