Δροσουλιασμένο το χρησμό στο καλντερίμι
το βρήκα σκορπισμένο το πρωί.
Αυτό που διάβαζα κ’ ημέρωνα τ’ αγρίμι
και πήρα τόσο λάθος τη ζωή.

Με σύμβολα δικά τους και κανόνες
κάνανε τον κόσμο μας κλουβί.
Τυφλό το πνεύμα μένει στους αιώνες
να ψάχνει πάντα κάποια αμοιβή.

Με ήθελαν να ζω όπως τον είλωτα
ν’ ακούω ένα δήθεν αρχηγό.
Στερνή μου γνώση και να σ’ είχα πρώτα
να ζούσα όπως ήθελα εγώ.

Σμιλέψανε πολλοί προσκυνημένοι
σε βράχο που δε σβήνουν οι καιροί.
Χρησμό π’ ακόμα ίδιος παραμένει
κ’ έκλεψαν τη ζωή μου τι μισή.

Ήταν γνωστό πολλές γενιές τ’ αλφαβητάρι
οι δάσκαλοι το ερμήνευαν καλά.
Μα δυο ζωές ποιος είναι που έχει πάρει
κι ας έζησε την πρώτη του σωστά.