Ξαποσταίνει η καρδιά μου κοντά στη δροσερή πηγή.
(γέμισέ τη με τις κλωστές σου,
της λησμονιάς αράχνη).

Το νερό της πηγής τής έλεγε το τραγούδι του.
(γέμισέ τη με τις κλωστές σου,
της λησμονιάς αράχνη).

Ξύπνια η καρδιά μου έρωτες αφηγιόταν.
(αράχνη της σιωπής,
πλέξτης το μυστήριό σου).

Το νερό της πηγής την άκουγε μελαγχολικά
(αράχνη της σιωπής,
πλέξτης το μυστήριό σου).

Η καρδιά μου γέρνει πάνω στην κρύα την πηγή.
(άσπρα χέρια, μακρινά,
κρατήστε τα νερά).

Και το νερό την παίρνει τραγουδώντας με χαρά.
(άσπρα χέρια, μακρινά,
τίποτα δεν απομένει μέσα στα νερά).