Πάλι έκανα ταξίδια
σε όλα αυτά που ζήσαμε, σκέψεις μ'οδηγούν
ένα δάκρυ κύλησε, πάλι μια από τα ίδια
μα οι αλήθειες είναι αυτές, τώρα που πονούν
πως μπορεί μια αγάπη, έτσι να πετάς
να ξεχνάς, να αδιαφορείς
και αν ζω να μην ρωτάς...

Μίσησα, ότι αγάπησα σ’ εσένα
Μπράβο, το κατάφερες και αυτό
νίκησα, το μεγάλο μου το ψέμα
μακριά από `σένα, πως να ζήσω δεν μπορώ
κοίτα με, τώρα πια δεν είμαι ο ίδιος
Κρίμα, πήρα την απάντηση
ήτανε, και η ειλικρίνεια ένα είδος
στην καρδιά σου μέσα, υπό εξαφάνιση...

Πάλι έκανα ταξίδια
είπα για τα λάθη σου, ίσως φταίω εγώ
την καρδιά αθώωσα, μα πάλι μια απ’ τα ίδια
πρώτα απ’ όλους πάντοτε, να με κατηγορώ
πως μπορεί μια, αγάπη έτσι να πετάς
να ξεχνάς να αδιαφορείς
και αν ζω να μην ρωτάς...