Κι αν μετράω κομμάτια,
είσαι η αιτία τους μόνο
κι αν παγώνω το χρόνο,
δεν κολλάνε, δεν ταιριάζουν πια.
Ιστορία γραμμένη στα δικά σου τα χέρια,
που με κόβουν μαχαίρια, δε με σκέφτεσαι.

Γι’ αυτό σταμάτησέ με πριν να μπω
μέσα στ’ αμάξι μου και φύγω.
Γι’ αυτό σταμάτησέ με, έχω πιει
κι είναι επικίνδυνη η στροφή.
Γι’ αυτό σταμάτησέ με πριν να πω
ότι σε σένα δεν ανήκω.
Θέλω μόνο να θυμάσαι
ήσουν όλη μου η ζωή.

Κι αν μετράω χειμώνες,
παγωμένες εικόνες με κοιτούν στον καθρέφτη,
δεν μιλάνε, δεν τις βλέπω πια.
Παγωμένη ιστορία στα δικά σου τα χέρια
της βροχής μεσημέρια σε θυμίζουν πια.

Γι’ αυτό σταμάτησέ με πριν να μπω
μέσα στ’ αμάξι μου και φύγω.
Γι’ αυτό σταμάτησέ με, έχω πιει
κι είναι επικίνδυνη η στροφή.
Γι’ αυτό σταμάτησέ με πριν να πω
ότι σε σένα δεν ανήκω.
Θέλω μόνο να θυμάσαι
ήσουν όλη μου η ζωή.