Οι λέξεις που δεν τόλμησαν να βγουν από τα χείλη
μαχαίρια τώρα γίνανε που ψάχνουν δολοφόνο.
Μαζί τους και τα όνειρα που σ’ έχουν καταγγείλει
για τις στιγμές που χάσαμε στη μάχη με το χρόνο.

Στη μέση του δρόμου, στο μηδέν, στην αρχή
να είσαι κοντά μου σε θέλω μαζί.
Στη μέση του δρόμου, στο μηδέν, στο μετά
το ψέμα τελειώνει, όλα αρχίζουν ξανά.

Οι μνήμες που δεν μπόρεσαν να κρύψουνε τα μάτια
υγρά ποτήρια κύλησαν και στέρεψαν το βλέμμα.
Και ο καφές που πίναμε έγινε κατακάθι
πικρός, βαρύς, ασήκωτος σαν το δικό σου ψέμα.

Στη μέση του δρόμου, στο μηδέν, στην αρχή
να είσαι κοντά μου σε θέλω μαζί.
Στη μέση του δρόμου, στο μηδέν, στο μετά
το ψέμα τελειώνει, όλα αρχίζουν ξανά.