Αυτά μου κάνεις, αυτά μου λες
και μου τα παίρνεις όπως θες.
Το δικό σου το μαχαίρι
κόβει όπως σου συμφέρει
κι έτσι τα `χεις καταφέρει
να `χεις δίκιο φταις δε φταις.

Πότε πάνω, πότε κάτω,
πότε μες στη μέση
κάνεις ότι σου αρέσει δίχως να ρωτάς.
Πότε πάνω, πότε κάτω,
πότε μες στη μέση
την καρδιά μου έχεις δέσει και με τυραννάς.

Εδώ με σβήνεις, εκεί με καις
εσύ με δέρνεις, εσύ με κλαις.
Απορώ κι αναρωτιέμαι
πως μπορώ και συγκρατιέμαι
τι σου βρίσκω συλλογιέμαι
και με κάνεις ότι θες.

Πότε πάνω, πότε κάτω,
πότε μες στη μέση
κάνεις ότι σου αρέσει δίχως να ρωτάς.
Πότε πάνω, πότε κάτω,
πότε μες στη μέση
την καρδιά μου έχεις δέσει και με τυραννάς.