Οκτώ μπουκάλια θα αδειάσω
για να με κάνουν να ξεχάσω
το σκληρό το χωρισμό μας
που `χει σκοτώσει το δεσμό μας.

Στέλνω μηνύματα να βγούμε για καφέ,
παίρνω τηλέφωνα τι κάνεις για να μάθω,
σου λέω, τώρα σ’ αγαπώ όσο ποτέ
και θα `σαι υπεύθυνη για ό,τι και να πάθω.

Οκτώ μπουκάλια θα αδειάσω για να με κάνουν να ξεχάσω
το σκληρό το χωρισμό μας που `χει σκοτώσει το δεσμό μας,
οκτώ μπουκάλια θα αδειάσω τον πόνο μου να εξαγοράσω,
που μ’ έχει κάνει και δακρύζω φωτογραφίες μας παλιές σαν αντικρίζω.

Γυρίζω σπίτι κι είναι όλα εναντίον μου,
μιλάω με φίλους και για σένα με ρωτάνε,
έφυγες κι είναι όλα τώρα πάλι μείον μου,
ακούω μέχρι τους καθρέφτες να μιλάνε.

Οκτώ μπουκάλια θα αδειάσω για να με κάνουν να ξεχάσω
το σκληρό το χωρισμό μας που `χει σκοτώσει το δεσμό μας,
οκτώ μπουκάλια θα αδειάσω τον πόνο μου να εξαγοράσω,
που μ’ έχει κάνει και δακρύζω φωτογραφίες μας παλιές σαν αντικρίζω.