Τ᾿ ἀηδόνια τῆς Ἀνατολῆς καὶ τὰ πουλιὰ τῆς Δύσης,
στοῦ Φιλαδέλφου τὸν βουνόν, στοῦ Φιλαδέλφου τ᾿ ὄρος
γιὰ συναχθῆτε μιὰν μεριάν, νὰ ποίσω περιβόλι
νὰ κόψω μῆλο τῆς φιλιᾶς, κυδώνι τῆς ἀγάπης
δαμάσκηνο μὲ τὸ κλαδί, σταφύλι μὲ τὸ κλῆμα.
Κι ἐκ᾿ ηὗρα τὴν πολλαγαπῶ μέσα στὸ περιβόλι,
βασιλικὸν ἐπότιζεν νὰ ποίση ὡραῖο στεφάνι,
νὰ τὸ φορέσ᾿ ἡ λυγερὴ τρεῖς ἑορτὲς τοῦ χρόνου.