Α: “Ποιος παίζει αυτή τη μουσική,
ποιος παίζει αυτή τη λύρα;”.
Β: “Ποιος είσαι εσύ που σ’ έφερε
μπροστά μου τώρα η μοίρα;”.

Α: “Είμαι η νύχτα, η βροχή,
το κρύο, το σκοτάδι”.
Β: “Εγώ είμ’ ο ήλιος την αυγή,
φεγγάρι μες στο βράδυ”.

Α: “Είμ’ η βροντή, η αστραπή,
το παγωμένο χιόνι”.
Β: “Εγώ `μαι μια δροσοσταλιά
κι ένα μικρό αηδόνι”.

Α: “Είμαι το μίσος, ο φονιάς,
το έγκλημα, το δράμα”.
Β: “Είμ’ η αγάπη, ο έρωτας
και της χαράς το κλάμα”.

Α: “Είμαι αντάρα, είμαι στρατός,
τουφέκι και κανόνι”.
Β: “Κι εγώ είμ’ η μάνα του νεκρού
που κλαίει τώρα μόνη”.

Α: “Συστήθηκες, συστήθηκα,
καθένας μας ας κρίνει”.
Β: “Λυράρη η κουβέντα μας
τελείωσε και κλείνει”.

ΑΒ: “Κοιτάξτε μας εμάς τους δυο,
δε ζούμε στ’ ονείρό σας
μα και οι δυο υπάρχουμε
μέσα στον εαυτό σας”.