Μη μου κλαις άλλο μάτια μου, δε το μπορώ
τα δάκρυά σου πονώ πια να μετρώ.
Ο τόπος δίχως ελπίδα, δίχως ουρανό
και οι ρίζες απ᾽ τα πόδια δυο πληγές.

Σ᾽ άλλους τόπους προσπαθούν
δέντρο απ’ την αρχή να γενούν.
Σκούπισ᾽ τα μάτια διώξ’ τον καημό
ονειρέψου σ’ άλλον ουρανό.

Μην απελπίζεσαι μάτια μου, άλλο πια
τον πόνο μες στο πρόσωπό σου κοιτώ.
H πατρίδα μες στην ψυχή σου ένα φυλαχτό
κι όπου πας σα βάλσαμο σου θα `ναι αυτό.