Τα γιασεμιά σου τα έκρυψα στο συρτάρι μου
μην κάνω ξεχασμένος πως τα μυρίζω
μπροστά στον Κωνσταντίνο.
Έσφαλα και συχνά αμάρτησα
εζήτησα όμως πάντα το αγαθό.
Η ψυχή μου ματωμένη
από τους φίλους που έχασα
από τη φρίκη του πολέμου.