Θα φορέσω το περήφανο μου στέμμα
και περήφανα έξω θα βγω,
στους διαδρόμους των ανθρώπων θα γυρίζω,
και θ’ αρχίσω να μισώ όσα αγαπώ.
Θα φορέσω το περήφανο μου στέμμα,
που βάφτηκε στου Μάη με καθάριο αίμα,
την πραγματικότητα θα δω, το νήμα της ζωής θα κόψω,
και θ’ αρχίσω έτσι απλά να ξαναζώ.

Θα φορέσω το περήφανο μου στέμμα,
και θα βγω να γιορτάσω,
με τη θλίψη μου παρέα,

ως τ’ αστέρια κάποτε θα φτάσω.