Μονότονος πόνος μοναχικού
σκοπού που αντηχεί

σιργουλευτά στάζοντας ανάμεσα
στα πεσμένα φύλλα

δρόμος καλυμμένος από
του φθινοπώρου το καπρίτσιο

και σκεπάζεις τα χείλη σου με
τη χαρτοπετσέτα κρύβοντας

τον πόθο σου για το φιλί μου
καθώς σε πλησιάζω

και ταλαντεύεσαι ανάμεσα
στην επιθυμία και το φόβο

να μην διαπιστώσω
την καμουφλαρισμένη σου πεθυμιά.