Ο ηλεκτρισμός που σε διαπερνά
όταν ακούς μία συγκεκριμένη νότα
ή μία συγκεκριμένη λέξη σ'ένα τραγούδι.
Η ανάμνηση μιας μυρωδιάς
που σε προσγειώνει πίσω
στην παιδική σου ηλικία.
Το τελευταίο μικρό κομματάκι
του ήλιου πριν χαθεί
μες στη θάλασσα.
Η αίσθηση πως η ζωή σου
κάνει κύκλο μες στη ζωή
κι η ευχαρίστηση πως έχεις ήδη
προβλέψει αυτό τον κύκλο.
Ο σπειροειδής γαλαξίας της Ανδρομέδας.
Το διάστημα κι οι μαύρες τρύπες
που δεν μπορείς να φανταστείς,
αλλιώς θα ήσουν τρελή.
Όταν βρίσκεις αυτό που θέλεις να πεις
κι αντιλαμβάνεσαι ξανά τον εαυτό σου.
Όταν εννοείς αυτό που λες
κι ο άλλος το διαισθάνεται.
Ο ρυθμός που πρέπει να έχεις
για να κάνεις ένα μωρό
να γελάσει.
Το απάτητο στρώμα χιόνι
που θέλεις να πέσεις πάνω του,
και να το φας.
Η έκσταση του πρώτου φιλιού
που σε άφησε ζαλισμένη
ένα ολόκληρο βράδυ.
Το μυστήριο αυτού του κόσμου
που είσαι τόσο απελπισμένη
να λύσεις.
Να μπορείς εύκολα να ανακαλείς
την απλότητα των πραγμάτων,
να έχεις επίγνωση
των παράλληλων διαστάσεων.
Να δεις ένα όνειρο,
στο οποίο πετάς.