Έχω στο κεφάλι μου ένα συνεργείο
στιλβωτήριο αναμνήσεων
που άνθισαν λεπτοφυείς
στο χειμώνα και τα κρύα.
Διατηρώ τα πρόσωπά τους άθικτα
βλασταίνουν μέσα μου κι αυξάνονται
αναρριχώμενες τοιχογραφίες.
Όταν αρχίσουν να καταρρέουν
να γκρεμίζονται από τη μνήμη και το ποίημα
-χίλιες μικρές ψηφίδες-
η μέρα με ύφος ειδικού
στήνει σκαλωσιές να σκαρφαλώσουν
τα μαλθακά μου χέρια.
Μετά, οι αγαπημένοι μου
χαμογελούν αναπαλαιωμένοι.