Γκρίζα ματιά στου άλλου κόσμου την καρδιά
που με κρατά ζωντανό μες στη φωτιά.
Πόνος πιστός σαν αρχάγγελος φτυστός
παθώς, μαθώς στέκομαι ξανά ορθός,
αν μ’ αγαπάς στ’ όνειρο σου να με πας.

Η ομορφιά στις παλάμες μου καρδιά
και τα βουνά τα ζυγώνουμε ξανά.
Τόσος καιρός για ένα βηματάκι μπρος
χρόνια τυφλός πως ν’ αντέξω τόσο φως,
σ’ όλα τα μη τράβηξα μία γραμμή.

Κύκλος παλιός σφίγγει κι άλλο ο κλοιός
ήρθε ο καιρός σαν απτάλικος χορός.
Πιες άλλη μια στου καημού την ερημιά
και τη ζημιά την πληρώνουν τα κορμιά,
στη λησμονιά άγιασα με το φονιά.

Μες στο χορό φωτοστέφανο φορώ
δε θα χαθώ πάλι εγώ θα σηκωθώ.
Και οι πληγές γιασεμάκια γίνανε
χάρε μ’ εγώ στ’ αλωνάκι μου θα μπω
σήμερα αν θες ας παλέψουμε αν θες.