Σε εμπιστεύτηκα και σου `δωσα τα πάντα μου
και μια χρυσή καρδιά.
Κι εσύ για αντάλλαγμα μου έδωσες
τον πόνο και την πίκρα συντροφιά.

Και δε σου έφτανε που έκανες
σε μένανε αγάπη μου πολύ κακό,
υπερασπίζεσαι και υποκρίνεσαι το σ’ αγαπώ.

Και τώρα και τώρα
τη σκέφτομαι, τη λαχταρώ ακόμα,
Και τώρα και τώρα
να `ρχότανε κοντά μου αυτή την ώρα.

Ας ήτανε φίλε τούτο δυνατό
να μου `λεγε τη λέξη σ’ αγαπώ
να μη μ’ αφήνει κι ονειροπολώ
ότι θα `ρθει και θα τη δω.

Σου εμπιστεύτηκα στα χέρια σου
το είναι μου, την ίδια μου ζωή.
Κι εσύ τη λάβωσες, την πίκρανες αγάπη μου
χωρίς να το σκεφτείς.

Και δε σου έφτανε που έκανες
σε μένανε αγάπη μου πολύ κακό,
υπερασπίζεσαι και υποκρίνεσαι το σ’ αγαπώ.

Και τώρα και τώρα
τη σκέφτομαι, τη λαχταρώ ακόμα,
Και τώρα και τώρα
να `ρχότανε κοντά μου αυτή την ώρα.

Ας ήτανε φίλε τούτο δυνατό
να μου `λεγε τη λέξη σ’ αγαπώ
να μη μ’ αφήνει κι ονειροπολώ
ότι θα `ρθει και θα τη δω.