Κράτα τ’ άλογα σου Θανάση ώσπου το πράσινο να ανάψει
μέχρι η στιγμή να σε φωνάξει, κράτα τ’ άλογα σου.

Σαν έναν άλλον μου εαυτό
στο καθρεφτάκι σε κοιτώ σε είχα χάσει
είσαι στημένος στην ουρά
και σπιθαμή δεν προχώρα τ’ αμάξι.
Και μια φωνή με αναφωνεί
μες στο αυτί σου που δεν λέει να σωπάσει
σου λέει φύγε με εκατό
κάποιος άλλος μπορεί να προφτάσει.
Η ευκαιρία θα πετάξει.

Νιώθεις αηδία και θύμο
σε τρώει το παράπονο κι αυτό είναι εντάξει
έχεις στη μάχη κουραστεί
και σου τελειώνει η υπομονή κι αυτό είναι εντάξει.
Τι είναι δίκαιο τι είναι άδικο
το λάθος φέρνει το σωστό κι αυτό είναι εντάξει
δεν περιμένεις πια λεπτό
και θέλεις κάτι εδώ και τώρα να αλλάξει, μα εδώ κάνε παύση.

Κράτα τ’ άλογα σου Θανάση ώσπου το πράσινο να ανάψει
μέχρι η στιγμή να σε φωνάξει, κράτα τ’ άλογα σου.
Ξέρω έχει η καρδιά σου διψάσει μα ως που το πράσινο να ανάψει
μέχρι η στιγμή να σε φωνάξει, κράτα τ’ άλογα σου.

Σ’ αυτό το σκοτεινό καιρό
στην άκρη αν έμεινες θαρρώ, είναι εντάξει
έχεις σε τόσα μοιραστεί
και από τους δικούς σου χωριστεί, έχεις σπάσει.
Και πάνω εκεί στο πέρασμα
από την θεωρία στην πράξη
είσαι ένα μαύρο σύννεφο
που ζητά να ξεσπάσει και εδώ έχεις χάσει.

Κράτα τ’ άλογα σου Θανάση ώσπου το πράσινο να ανάψει
μέχρι η στιγμή να σε φωνάξει, κράτα τ’ άλογα σου.
Ξέρω έχει η καρδιά σου διψάσει μα ως που το πράσινο να ανάψει
μέχρι η στιγμή να σε φωνάξει, κράτα τ’ άλογα σου.

Κράτα τ’ άλογα σου Θανάση, άσε και τον πεζό να περάσει
μέχρι η στιγμή να σε φωνάξει, κράτα τ’ άλογα σου.