Προσπαθώ να ξεχάσω, να ησυχάσω
και ξανά τον εαυτό μου να βρω,
μα η μοναξιά με τρελαίνει, μ’ αρρωσταίνει
κι όλα νιώθω πως τελειώνουν εδώ,
δε θέλω φίλους να δω σ’ ένα σπίτι αδειανό,
τις νύχτες μόνη μου δεν κοιμάμαι.

Γιατί μου λείπεις εσύ είν’ η ζωή μου μισή,
δεν έχω πάψει στιγμή να σ’ αγαπάω,
γιατί μου λείπεις εσύ και υποφέρω πολύ,
δεν με χωράει η γη και πού να πάω,
γιατί μου λείπεις εσύ είν’ η ζωή μου μισή,
τίποτ’ άλλο πια δεν έχω πάνω στη γη
γιατί μου λείπεις εσύ.

Προσπαθώ να ηρεμήσω και να ζήσω,
να μη σκέφτομαι τίποτα πια,
μα έρχονται κάτι βράδια και σημάδια
που μ’ αφήνουνε ξανά στην καρδιά,
είμαι με άδεια αγκαλιά, χωρίς στοργή και φιλιά,
οι αναμνήσεις σου με πονάνε.

Γιατί μου λείπεις εσύ είν’ η ζωή μου μισή,
δεν έχω πάψει στιγμή να σ’ αγαπάω,
γιατί μου λείπεις εσύ και υποφέρω πολύ,
δεν με χωράει η γη και πού να πάω,
γιατί μου λείπεις εσύ είν’ η ζωή μου μισή,
τίποτ’ άλλο πια δεν έχω πάνω στη γη
γιατί μου λείπεις εσύ.

Γιατί μου λείπεις εσύ είν’ η ζωή μου μισή,
δεν έχω πάψει στιγμή να σ’ αγαπάω,
γιατί μου λείπεις εσύ και υποφέρω πολύ,
δεν με χωράει η γη και πού να πάω,
γιατί μου λείπεις εσύ είν’ η ζωή μου μισή.

Γιατί μου λείπεις εσύ είν’ η ζωή μου μισή,
δεν έχω πάψει στιγμή να σ’ αγαπάω,
γιατί μου λείπεις εσύ και υποφέρω πολύ,
δεν με χωράει η γη και πού να πάω,
γιατί μου λείπεις εσύ είν’ η ζωή μου μισή,
τίποτ’ άλλο πια δεν έχω πάνω στη γη
γιατί μου λείπεις εσύ.

Γιατί μου λείπεις εσύ.