Σαν παραμύθι που δεν έχει τέλος κι αρχή
ο έρωτας μου για σένα μοιάζει.
Νιώθω πως σε ξέρω, πως κάπου έχουμε γνωριστεί
θέλω να σου μιλήσω μα εσύ φεύγεις μακριά μου.

Ξυπνώ και κοιμάμαι μπροστά μου σε βλέπω
κοντεύει πια βράδυ κι εγώ τραγουδώ.
Το πιάνο αγκαλιάζω, φωνάζω ν’ ακούσεις
και τι δε θα `δινα ν’ άκουγες το τραγούδι αυτό.

Σαν μια ταινία ασπρόμαυρη, μελό, παλιά
πρωταγωνιστείς στα όνειρα μου κάθε βραδιά.
Θέλω να σ‘ αγγίξω, να σου πω έστω ένα γεια
μα δεν τα καταφέρνω, σε χάνω για άλλη μια φορά.

Ξυπνώ και κοιμάμαι μπροστά μου σε βλέπω
κοντεύει πια βράδυ κι εγώ τραγουδώ.
Το πιάνο αγκαλιάζω, φωνάζω ν’ ακούσεις
και τι δε θα `δινα ν’ άκουγες το τραγούδι αυτό.