Το ξημέρωμα με βρίσκει
σ’ ένα μπαρ, σ’ ένα μπουντρούμι
να τρεκλίζω και να πέφτω
μες στου χρόνου το λαγούμι.

Σταθμός πλατεία του Βαρδάρη
κέντρο διερχομένων
και παραλία ποιητών,
τρελών κι ερωτευμένων.

Σου `δωσα το δάχτυλο μου
μ’ άρπαξες το χέρι,
όποιος πολύ σ’ αγάπησε
για πάντα θα υποφέρει.

Σου `δωσα τα χείλη μου
μου δάγκωσες τη γλώσσα,
όσα τραγούδια κι αν σου πω
σου πρέπουν κι άλλα τόσα.

Στη Σαλονίκη ξεπορτίζουν
δυο αλήτες, δυο φεγγάρια
και τις νυχτιές κρατάνε τσίλιες
στα παράνομα ζευγάρια.

Λικνίζεται στη θάλασσα
το `να κι αποκοιμιέται
κι τ’ άλλο κλεφτοφάναρο
στα κάστρα της κρεμιέται.

Σου `δωσα το δάχτυλο μου
μ’ άρπαξες το χέρι,
όποιος πολύ σ’ αγάπησε
για πάντα θα υποφέρει.

Σου `δωσα τα χείλη μου
μου δάγκωσες τη γλώσσα,
όσα τραγούδια κι αν σου πω
σου πρέπουν κι άλλα τόσα.

Το ξημέρωμα με βρίσκει
σ’ ένα μπαρ, σ’ ένα μπουντρούμι
να τρεκλίζω και να πέφτω
μες στου χρόνου το λαγούμι.