Μες στο σπίτι της θα μπω και θα σπάσω ότι βρω
καταστρέφω ότι αγαπά, να την βλέπω να πονά.
Μες στο σπίτι της θα μπω, τζάμπα δε με λέν’ τρελό
τα καλύτερα παιδιά έχουν ψυχολογικά.

Γύρω της γυρνάει το μυαλό,
την σκέφτομαι και πως να κοιμηθώ.
Έτσι λέω να πάω να την βρω,
δεν αντέχω όλο το βράδυ το ταβάνι μου κοιτώ.

Δίνει πόνο, την βλέπω και ματώνω
θυμάμαι πως μου φέρθηκε και μόνος μου φορτώνω.
Δίνει πόνο, την βλέπω και ματώνω
για όσα έκανα για `κείνη μόνο μετανιώνω.

Δεν ξέρω τι είναι λάθος τι σωστό,
αδίκημα θα κάνω σοβαρό,
φταίει αυτή που θα `χω και μητρώο ποινικό.

Μες στο σπίτι της θα μπω και θα σπάσω ότι βρω
καταστρέφω ότι αγαπά, να την βλέπω να πονά.
Μες στο σπίτι της θα μπω, τζάμπα δε με λέν’ τρελό
τα καλύτερα παιδιά έχουν ψυχολογικά.

Μπροστά μου κάποια μέρα αν την δω,
πολιτισμένα δε θα της φερθώ.
Το δίκιο μου ποτέ δε θα το βρω,
στην καλύτερη να καταφέρω απλά να συλληφθώ.

Δίνει πόνο, την βλέπω και ματώνω
θυμάμαι πως μου φέρθηκε και μόνος μου φορτώνω.
Δίνει πόνο, την βλέπω και ματώνω
για όσα έκανα για `κείνη μόνο μετανιώνω.

Δεν ξέρω τι είναι λάθος τι σωστό,
αδίκημα θα κάνω σοβαρό,
φταίει αυτή που θα `χω και μητρώο ποινικό.

Μες στο σπίτι της θα μπω και θα σπάσω ότι βρω
καταστρέφω ότι αγαπά, να την βλέπω να πονά.
Μες στο σπίτι της θα μπω, τζάμπα δε με λέν’ τρελό
τα καλύτερα παιδιά έχουν ψυχολογικά.