Δε θυμάμαι αν είχε φύγει
με σχεδία ή με πιρόγα
μα του ονείρου του η φλόγα
είχε σβήσει ήδη.

Η θάλασσα ήταν αγριεμένη
και τα βράχια όλα τα σπάνε
μα κάτι τέτοια τα ξεχνάνε
πάντα οι μαγεμένοι.

Κι ύστερα είδαν οι κοπέλες
ένα πνεύμα που περνούσε
κι όποιος από εκεί γυρνούσε
μίλαγε με τρέλες.

Αν σου τύχει και βρεθείς σε μια γη βαθιά κρυμμένη
που όλο παν οι νικημένοι να μη φοβηθείς.
Αν σου τύχει και βρεθείς μην ξεχάσεις να ρωτήσεις
στην στεριά όταν πατήσεις κι άμα δε χαθείς.

Τι να γίνεται ο τρελός, τι να γίνεται ο τρελός,
τι να γίνεται ο τρελός όποιον βλέπω τον ρωτάω.
Τι να γίνεται ο τρελός, τι να γίνεται ο τρελός
ίσως να είμαι εγώ αυτός και για αυτό τώρα πονάω.

Λεν’ πως έρωτας μεγάλος
αν στ’ αλήθεια σε πληγώσει
σα κεράκι θα σε λιώσει
γίνεσαι ένας άλλος.

Λεν’ πως τώρα έχουν γίνει
ποταμός και πως θολώνουν
τα νερά όταν ανταμώνουν
σαν περνάει εκείνη.

Αν σου τύχει και βρεθείς σε μια γη βαθιά κρυμμένη
που όλο παν οι νικημένοι να μη φοβηθείς.
Αν σου τύχει και βρεθείς μην ξεχάσεις να ρωτήσεις
στην στεριά όταν πατήσεις κι άμα δε χαθείς.

Τι να γίνεται ο τρελός, τι να γίνεται ο τρελός,
τι να γίνεται ο τρελός όποιον βλέπω τον ρωτάω.
Τι να γίνεται ο τρελός, τι να γίνεται ο τρελός
ίσως να είμαι εγώ αυτός και για αυτό τώρα πονάω.

Αν το μάτι σου τον δει
ψάχνεις τόσες απαντήσεις
πρόσεξε τι θα ρωτήσεις
ίσως να σου πει.