Σ’ αναζητώ
στο μεθυσμένο βλέμμα του καιρού
και ξενυχτώ
μες στα λιμάνια τ’ ουρανού.
Σ’ αναζητώ
σαν την ανάσα κάποιου ταξιδιού
και σου μιλώ
με τη φωνή του φεγγαριού.

Ως πότε εγώ
στη σκιά σου πια θα ζω;
Πώς να σ’ το πω
το κρυφό μου "σ’ αγαπώ";

Βαθιά μου ζεις, μα είσ’ αλλού
κι εγώ εδώ σου τραγουδώ
με τη φωνή του φεγγαριού,
μα είσ’ αλλού.

Σ’ αναζητώ
όπως το φάρο στον ωκεανό
και σε κρατώ
μες στην καρδιά μου φυλαχτό.

Ως πότε εγώ
στη σκιά σου πια θα ζω;
Πώς να σ’ το πω
το κρυφό μου "σ’ αγαπώ";

Βαθιά μου ζεις, μα είσ’ αλλού
κι εγώ εδώ σου τραγουδώ
με τη φωνή του φεγγαριού,
βαθιά μου ζεις, μα είσ’ αλλού.