Στο Διάσελο της Σκοτεινής,
εσύ για `μενα φτάνεις.
Και μέσα από τον Ασπρόκαμπο,
καιρό `χεις να περάσεις.

Εγώ παιδιά κι αν άργησα,
πίσω για να γυρίσω.
Είχα μια σκέψη, στο χωριό,
γλυκά να τραγουδίσω.

Βουνά με κρύσταλλα νερά,
κάμπους και βοσκοτόπους.
Γιατί καλή μου πίστεψες,
αγαπημένους τόπους.

Εγώ παιδιά κι αν άργησα,
πίσω για να γυρίσω.
Είχα μια σκέψη, στο χωριό,
γλυκά να τραγουδίσω.

Γλυκιά μου το τραγούδι σου,
τον άρρωστο γιατρεύει.
Δίνει αγάπη στη ζωή,
και τα παιδιά τρελαίνει.

Εγώ παιδιά κι αν άργησα,
πίσω για να γυρίσω.
Είχα μια σκέψη, στο χωριό,
γλυκά να τραγουδίσω.