Πάνε τα χρόνια της χαράς,
πώς πετάξανε
Σαν περιστέρια στο χιονιά,
προσπεράσανε

Πάνε τα χρόνια της χαράς,
φτερουγίσαν
σ’ ένα θλιμμένο πρωϊνό
Ένα μινόρε θλιβερό
μουρμουρίσαν
κι ένα παράπονο πικρό

Σκοτείνιασε ο ουρανός
μαύρος ξημέρωσε κι αυτός

Μια λεμονάδα στο μπουκάλι
η χαρά μας
σώθηκε μες σε δυο λεπτά
Στο θερινό το σινεμά
της καρδιάς μας
το έργο τέλειωσε πικρά