Ο δρόμος που είδες
δεν έχει αψίδες
ποτέ παρελάσεις
δε θα `βρεις εκεί.

Το δρόμο που είδες
στη γη κάτω ασπίδες
μπορεί να τον χάσεις
και να χαθείς.

Χαμογελάς και λες τα ξέρεις
έτσι τουλάχιστον διαλέγεις σε τι θα υποφέρεις
με υπομονή και πείσμα ανεβαίνεις
μια σκάλα χωρίς τέλος, περιστροφική.

Ο δρόμος που πήρες
αντιστάσεις στείρες
βραχυκυκλώνει
και παίρνει φωτιά.

Στο δρόμο που πήρες
ανοίγουν κρατήρες
σου σπαν το τιμόνι
η βία, τα λεφτά.

Χαμογελάς και λες τα ξέρεις
ο δρόμος σου είναι για τους πολλούς, μα λίγους βλέπεις
κι αυτοί να πέφτουν, μα με πείσμα εσύ ανεβαίνεις
μια σκάλα χωρίς τέλος, περιστροφική.