Κλειστήκαν τα περάσματα
στου ήχους σου τ’ αγιάσματα αφέθηκες.
Της αφορμές κι’ όλο το χθες
του νου σου τα χαλάσματα δε σκέφτηκες.

Πως να περάσει η βραδιά
αφού δεν είσαι πουθενά για να σε πιω.
Με τη της νύχτες να μετρώ
αφού δεν είσαι πια εδώ μαράθηκα.

Σβήνονται τα σινιάλα σου
μαζί μ’ αυτά και τ’ άλλα σου που άφησες.
Πέρα απ’ την άκρη του μυαλού
χάραξες τα σημάδια σου και χάθηκες.

Πώς να περάσει η βραδιά
αφού δεν είσαι πουθενά για να σε πιω.
Με τη της νύχτες να μετρώ
αφού δεν είσαι πια εδώ μαράθηκα.

Πώς να περάσει η βραδιά
αφού δεν είσαι πουθενά για να σε πιω.
Με τη της νύχτες να μετρώ
αφού δεν είσαι πια εδώ μαράθηκα.