Συναίσθημα εμπόδιο σαν ψηλό κυπαρίσσι
Πριν γίνει θυμός από πόνο είχε αρχίσει

Έβγαλε ο έρωτας φωνή και με φωνάζει πίσω
Τα μάτια κλείνω μην με δείς και για να μην δακρύσω
Μέσα ευάλωτη η καρδιά και έξω σουρουπώνει
Ψάχνω διέξοδο εκεί που ο ουρανός τελειώνει

Ρίχνω το βλέμμα στου ουρανού το τέρμα
Στο κάπου εκεί, στο ακαθόριστο
Όπου κι αν πάω θα αναζητάω πάντα
το κάτι άλλο, το απροσδιόριστο

Στον νού ο μονόλογος σαν βουή από μελλίσι
Κι ο φόβος αργός όπως στάζει η βρύση

Έβγαλε ο έρωτας φωνή και μοιάζει στη δική σου
Τα αυτιά μου κλείνω μη μου πείς πως είμαι η ζωή σου
Έχει η καρδιά μου μαζευτεί κι ο έρωτας απλώνει
Ψάχνω διέξοδο εκεί που ο ουρανός τελειώνει

Ρίχνω το βλέμμα στου ουρανού το τέρμα
Στο κάπου εκεί, στο ακαθόριστο
Όπου κι αν πάω θα αναζητάω πάντα
το κάτι άλλο, το απροσδιόριστο

Έγινε η ζωή μου μιά στιγμή
όσο κρατάει κι η ευτυχία
Είναι ο χωρισμός μεσοτοιχία
κι εμάς θα μας ενώνει μια ρωγμή