Καθένας ξέρει να το πει
και να το βεβαιώσει
ότι θα έρθει ένα πρωί
που όλα τα πρέπει η ζωή
ζημιά θα τα χρεώσει.

Μα πριν το όνειρο χαθεί
το πρέπει θα μεριάσω
κι ότι στ' αλήθεια λαχταρώ
κι ας φεύγει ο χρόνος σα νερό
θα τρέξω να τ' αρπάξω.

Όλους μας κρατάς δεμένους
παλιοκοινωνία
μα η καρδιά δε θέλει νόμους,
ούτε πειθαρχία.

Κι οι καθωσπρέπει, οι κριτές,
που θα τους μπω στο μάτι,
ας με λογιάζουν για τρελό
κι ας μου κρατήσουν το μυαλό
να το χουν αμανάτι.

Και θα σε πάρω μια βραδιά
οι δυο μας να τα πιούμε
εκεί που χρόνος σταματά
κι αφού γουστάρουμε μετά
πάμε να δικαστούμε.

Όλους μας κρατάς δεμένους
παλιοκοινωνία
μα η καρδιά δε θέλει νόμους,
ούτε πειθαρχία.