Δώρο κι η μέρα που γερνά
Κι η νύχτα που ανατέλλει
Δώρο το δάκρυ που κυλά
Το γέλιο που αναγγέλλει

Δώρο κι αυτή η διαδρομή
Κι ο τόπος που μακραίνει
Κι όσα σταθήκανε αφορμή
Το θαύμα ν’ ανασαίνει

Το πικραμύγδαλο του κόσμου
Με το φιλί σου απόψε δώσ’ μου
Δώρο η ζωή και λάμπει ωραία
Μες στο λυγμό της και πιο νέα

Δώρο το βλέμμα που κοιτά
Το φως και δεν ραγίζει
Δώρο κι ο χρόνος που ακουμπά
Πληγές κι αναγνωρίζει