Γαλλία, Γαλλία -χαρά της Οικουμένης,
που ασάλευτα και πράα, σα λυχνοστάτης,
στης Ευρώπης τις μπόρες ορθή μένεις,
κι ας κυλιέσαι πικρά μες στα αίματα της,

τώρα σ’ εμάς, που, κνώδαλα, μπροστά της,
και σα δεμένοι μες στο θείον αγώνα,
βυθάμε μες στις λάσπες, κι ως το γόνα,
– Ψυχή των Γάλλων, ω, έλα μας προστάτης!

Έλα, γιατί μας έπνιξαν οι Πρώσσοι
– κι ακαρτεράμε, πάγκαλο, ένα φως,
εμάς, τους πράους, να ρθει να μας λυτρώσει!

Λούσε μας την αυγή! Κι αν είν’ και κάποιοι,
κι άλλος θαμπά σοφός, κι άλλος κουφός,
– πνίχ’ τους όλους, στο φως και στην Αγάπη.