Οσάκις οι «ντερβίσσηδες», καλά «μαστουρωμένοι»,
την «τσίκα» τους φουμέρνοντας, στο «μάπαν» έχουν κάτσει,
συνήθως ένας απ’ αυτούς, «χαρμάνι» πάντα, μένει,
απ’ όξω, και παραφυλά μην τους «μπλοκάρουν μπάτσοι»
και βολτετζάρει, σα σκοπός εκεί, σιμά στις γρίλλιες:
αυτό, στη γλώσσαν την argot, καλείται κοινώς: «τσίλλιες»!

(Άπαξ, αυτήν, δια παντός, την ερμηνείαν δίδων,
κλείω και την παρένθεσιν περί των χασικλήδων…)