Κι έτσι με σύντριψε το Φως, γιατί είδα προς το Φως,
και γιατί μέθυσ’ από Ζωή, μ’ έχει συντρίψει η Ζωή·
κι επειδή στράφηκα κι εγώ, και μ’ όλη μου την πνοή,
στη Μελωδία, με σύντριψε η Μελωδία: Κουφός!

Και γιατί πήγα στη Χαρά, με σύντριψε η Χαρά·
κι ούτ’ ένα τι κι ούτ’ ένας ποιος, και δε με θένε τα Ύψη!
Γιατί μιλώ πλατιά, σα Θεός, με φθόνεσε και ο Θεός.
Και γιατί πήγα στη Χαρά, –με σύντριψε κι η Θλίψη...