Τι κρῖμα, τι κακούργημα στὰ τωρινά μας χρόνια
νὰ μὴν ἰδοῦμε πόλεμο καπνοῦ καὶ σκόνης νέφη...
Ἔ! ξενοδόχε, φέρε μου καὶ μία μακαρόνια...
δὲν ξέρω πῶς ὁ πόλεμος μοῦ φέρνει τόσο κέφι.
Ὦ θάλασσαις καὶ κύματα κι’ ἀστέρια καὶ φεγγάρια,
ἕναν καιρὸ μᾶς βλέπατε μεγάλα παλληκάρια.