Το σώμα χαλαρώνει στην μπανιέρα
ενταφιασμένο αφρόλουτρα, νερά.
Εξέχει το κεφάλι και θαυμάζει ακίνδυνα τα κύματα.
Μπουνάτσα.
Πρόβα νεκρού σε σίγουρο παρόν
και για παρόν πρόβα μη μέλλοντος.
Πλαδαρότης μηδέν.
Χάδια του σφουγγαριού
στο σώμα
λεν ευχαριστώ που υπάρχει.
Ξεπροβάλλει. Να ένα γόνατο δειλό.
Βγήκε να δει. Κρύβεται πάλι.
Όμως ποιο δάχτυλο τα βρήκε με την αλυσίδα
κι όλο το χθες σε θόρυβο ρουφιέται;
Το σώμα πανικόβλητο προς τον πυθμένα υποχωρεί
παλεύει να ντυθεί τ’ απόνερά του
Πέφτει σε ξέρα τελικά.
Μετά, τι να κρατήσουνε τα ρούχα.
Σώμα θα ξεβραστεί σε μέρα πάλι.