Όταν τελείωσε το χτίσιμο του σπιτιού ο αρχιτέκτονας έβαλε
μια γέφυρα ξύλινη από τον ένα τοίχο στον άλλο σαν αυτές που
ρίχνουν τα πλοία σαν έρχονται ή σα φεύγουν και φοβάσαι πάντα
μην πέσεις. Την κρέμασε απ’ τα δοκάρια του ταβανιού
με αλυσίδες χοντρές και έναν κρίκο μεγάλο στην κάθε γωνιά
και μας είπε "Εδώ θα ζείτε".
Οι άλλοι στέκονταν στην άκρη της αποβάθρας και μου δίνανε
το κάθε πράμα με τη σειρά.
Το ρολόι το κρέμασα στον τοίχο
Τικ τακ
Τον καθρέφτη τον κάρφωσα στον τοίχο
Τικ τακ
Την εικόνα την έσπασα
Κι έκλαψα
Το τραπέζι το έστρωσα
Με τραπεζομάντιλο λινό
Ύστερα έκλεισα την πόρτα και άναψα φωτιά.
Προσπάθησα να μάθω να περπατώ πάνω στη γέφυρα χωρίς
να σκύβω με τα τέσσερα χωρίς να κρατιέμαι από τα κάγκελα
και χωρίς να κάνω ζημιές για να μη φοβώνται τα παιδιά. Το
βράδυ όταν κοιμότανε άνοιγα το παράθυρο και κοίταζα
τα φώτα του λιμανιού.