"Όμως το ήξερες, η σιωπή θα είχε διάρκεια,
ανίκανη η επιμονή να δώσει τις μάχες της,
τραυματισμένη γύριζε αλλά ήθελες κάτι άλλο,
ως αλλαγή αυτής της κατάστασης,
είναι κι η αγάπη δρόμος ατελείωτος, δικός σου
δυστυχώς ή ευτυχώς, όσο οι άνθρωποι
μεγαλώνουν τη σχέση τους με το χρόνο,
ελπίζουν, ή παραδίδονται στα λάθη τους
εσύ, κάπου ενδιάμεσα, στεκόσουν στο φως
κι ας καιγόσουν σαν πεταλούδα, περίμενες".