Θα `ναι μια στιγμή
μια ακάλυπτη ώρα
γιομάτη χλωροφύλλη και φως
που θε να `ρθώ,
ωραίος στο άσπρο άτι,
ή και, χωρίς παράτες,
στο παλιό τριμμένο σακάκι μου
να σου θυμίσω
μια παλιά μου επιστροφή.

Έτσι καθώς με λυμένα μαλλιά
θα μπαίνεις στον κήπο,
θα `ναι μια γεύση από πεύκο
η κίνηση της χαράς
θα `ναι η ώρα που θ’ ανήκουμε
στο χελιδόνι, την άνοιξη, το χαμόγελο
κι όλα τα σερνάμενα βαγόνια
του τρένου της επιστροφής.